“У нас ёсьць пасада-функцыя. І незалежна ад таго, хто яе займае, ён становіцца рабом вось гэтай функцыі. Калі ж не ўмяшчаецца ў памеры гэтай функцыі, то яго гэтая сыстэма хутка выкідвае назад.
І няважна, хто гэта — беларус, выхадзец з Каўказу, расеец ці габрэй”.
“Я яго ведаю толькі са станоўчага боку. Даволі ўдумлівы, не гарачы, талковы, узважлівы, нармальны чалавек.
Дысцыплінаваны — ня тое слова. Старэйшых шалёна паважае. Ну, у іх наагул гэта ў крыві — павага да старэйшых.
Ён абсалютна адэкватны без усялякіх пытаньняў”.
Казуліна закінулі ў аўтобус і адвезьлі ў турму.
“Зразумела, там працуюць спэцыялісты. Мяне зьбілі, на калені паставілі… Нават не давалі мне падняцца.
Якія ж гэта афіцэрскія? Гэта ў нас называюцца бандыцкія паводзіны. Яны маюць адпаведны псыхалягічны настрой. Вы ж памятаеце каманду — “Уперад на ворага!”
Гэта ж ня проста выканаць заданьне, гэта ж выхоўваецца нянавісьць да ўласнага народу”.
